remarkable, considerable, conspicuous;
acoredited, authorized;
—ն իմաստունք, self-styled, would be or self dubbed wise men, pretended philosophers.
ԿԱՐԾԵԱԼ որ եւ ԿԱՐԾԵՑԵԱԼ. δοκοῦν, -τες, -τα qui vel quod videtur aliquod esse. Համարեալն մեծ ոք կամ մեծ ինչ. մեծահամբաւ. անուանի. երեւելի։ տե՛ս (Գաղ. ՟Բ. 2=9։)
Հպարտութիւն կարծեալ գոռոզին. (Նար. ՟Ի՟Ը։)
Կարծեալ զօրութիւն, կամ խաղաղութիւն. (Յճխ. ՟Ժ՟Դ։ Արծր. ՟Է. 4։)
Կարծեալ ճաճանչ լուսաւորացն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Կարծեալքն իմաստունք. յն. մի բառ δοκησισόφος Աթ. (՟Բ։ եւ Սարգ. յկ. ՟Թ։)
իսկ (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Ի կարծեալ կնոջէն լսեր. յն. կասկածելի. որ եւ անդ, 5. կարծելի ասի։